Trabajo duro Cabron...
Van 11 tem 15 Januari in Los Cabos doorgebracht. Dat is een vakantieoord voor de rijke Amerikanen en we moesten met het marketing team gaan uitvissen of we daar willen investeren de volgende jaren (we hebben hier in Mexico een strategie per regio (stad) namelijk). Het weer was schitterend, het eten en het hotel (resort) nog veel beter, als alleen die Amerikanen nu niet zo hard tegengevallen waren was het een heel succesvolle trip geweest.
De eerste avond hadden we een workshop met de locale bartenders (lees: het leren maken van lokaal populaire coctails en ze daarna consumeren (dat moesten we niet meer leren)). Als gevolg hiervan was de workshop van de dag erop, zijnde een dag vol presentaties van de regio, de situatie van onze merken daar momenteel en mogelijke on trade ('horeca' voor de niet Maxxium termen kenners) strategie een stuk zwaarder dan voorzien.
Die avond waren we allen verwacht voor een bezoek aan de meest luxueuze resorts en clubs in de regio om het potentieel op te meten (mogelijke barstyling, het publiek in de bars en dergelijke..). Nu lijkt dit op een avondje stappen op kosten van het werk in de sjiekste tenten in de regio en dat is het eigenlijk ook (daar kan ik niet meer aan toevoegen eigenlijk).
De dagen en avonden erop werden wel loodzwaar. Zodra je effectief lange avonden' moet' maken en bar na bar, discotheek na discotheek moet bezoeken en dan nog eens contact leggen met de eigenaar van de zaak en ene hele uitleg aanhoren waarom zijn etablissement wel 'het van het' is begin je wel te merken dat het leven van onze on trade vertegenwoordigers niks voor mij zou zijn (trop est trop zeggen ze wel eens waar Frans gesproken wordt).
Voor diegenen die zouden overwegen om die regio van Mexico eens te bezoeken kan ik nog een tip meegeven. Tenzij je de meest irritante Amerikane (zijne stinkend rijke 'ik mag alles want ik heb geld' mensen en rotverwende tieners die de plaats komen uitchecken voor hun volgende 'spring break' feest) kan luchten blijf je hier best weg. Ze zitten namelijk letterlijk overal en zijn zonder uitzondering behoorlijk irritant.
Nog wat foto's van dit alles:
De eerste avond hadden we een workshop met de locale bartenders (lees: het leren maken van lokaal populaire coctails en ze daarna consumeren (dat moesten we niet meer leren)). Als gevolg hiervan was de workshop van de dag erop, zijnde een dag vol presentaties van de regio, de situatie van onze merken daar momenteel en mogelijke on trade ('horeca' voor de niet Maxxium termen kenners) strategie een stuk zwaarder dan voorzien.
Die avond waren we allen verwacht voor een bezoek aan de meest luxueuze resorts en clubs in de regio om het potentieel op te meten (mogelijke barstyling, het publiek in de bars en dergelijke..). Nu lijkt dit op een avondje stappen op kosten van het werk in de sjiekste tenten in de regio en dat is het eigenlijk ook (daar kan ik niet meer aan toevoegen eigenlijk).
De dagen en avonden erop werden wel loodzwaar. Zodra je effectief lange avonden' moet' maken en bar na bar, discotheek na discotheek moet bezoeken en dan nog eens contact leggen met de eigenaar van de zaak en ene hele uitleg aanhoren waarom zijn etablissement wel 'het van het' is begin je wel te merken dat het leven van onze on trade vertegenwoordigers niks voor mij zou zijn (trop est trop zeggen ze wel eens waar Frans gesproken wordt).
Voor diegenen die zouden overwegen om die regio van Mexico eens te bezoeken kan ik nog een tip meegeven. Tenzij je de meest irritante Amerikane (zijne stinkend rijke 'ik mag alles want ik heb geld' mensen en rotverwende tieners die de plaats komen uitchecken voor hun volgende 'spring break' feest) kan luchten blijf je hier best weg. Ze zitten namelijk letterlijk overal en zijn zonder uitzondering behoorlijk irritant.
Nog wat foto's van dit alles:
Het zicht vanuit mijn hotelkamer.
Met zijn allen op de boot in de baai van los Cabos (met eten op de boot, serieus de moeite).
posted by El Stevo at 6:52 PM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home