La Vegas, gringo's, geld verdienen en af en toe wat teveel drinken

Aangezien het hier een verlengd weekend was en Acapulco geen optie om te bezoeken (vanwege te druk zo was me verteld) heb ik de beslissing genomen on een collega van me (Walid, ene Mexicaan van Libanese afkomst, en dat heb ik geweten (meer hierover later)) te vergezellen naar Las Vegas. Walid is een kenner en liefhebber van de edele goksport zo heb ik geleerd en gezien de afgelopen drie dagen.

De vlucht naar Vegas verliep goed. Het binnengeraken van de US iets minder. Voor mij ging het nog alhoewel ik nog nooit zo'n strenge maatregelingen op een luchthaven heb meegemaakt. Vooral het feit dat ik als Belg in Mexico woon was een compleet raadsel voor de douane beambte die me daarover dan ook zo'n 15 minuten heeft uitgehoord. Maar dit was niks tov wat Walid elke keer meemaakt als hij de States in wil. Zijn Libanese afkomst (alhoewel zijn familie al drie generaties in Mexico leeft), zijn Libanese uiterlijk en vooral de stempels in zijn paspoort die hij kreeg telkens hij familie in Libanon bezoekte zorgden ervoor dat het zo'n 30 minuten aan vraag en antwoord spellekes duurde voor hij de douane mocht passeren.

De rit naar het hotel maakte echter veel goed aangezien er een limousine aankwam die blijkbaar zijn dienst erop zitten had en het niet erg vond wat mensen die op een taxi aan het wachten waren voor een prijsje mee te nemen. Wallid, mezelf en nog 5 andere wachtenden gingen graag op dit aanbod in en zo kwamen we in stijl aan in de MGM Grand (zijnde ons hotel).

Het is toch wat raar om zo tussen alleen USA'ers te lopen, vooral als er veel uit het zuiden van de States komen. Ze spreken daar met een accent waarvan ge bijna zou denken dat het een karikatuur is.

De 'MGM Grand' bleek een van de grootse casino's is in Vegas te zijn (was me al verteld door Walid maar het was toch nog steeds overweldigend groot).

Dit was de ruimte om te gokken op sportevenementen. Niet zo'n goede foto maar ge mocht hier eigenlijk geen foto's nemen (en zijn daar nogal streng in) dus ik heb het niet nog eens geprobeerd.

Hier hadden we niks te zoeken. Pokerspellen met een minimuminzet van 500 dollar en black jack met dezelfde minimuminzet. Maximuminzet van 50.000 dollar tot onbeperkt aan een bepaalde tafel vol Koreanen (ik wil niet weten wat er daar zoal verloren is die avond).

De eerste avond zijn we in dit complex (alles erop en eraan deed ge er toch zo'n 20 minuten over om het te doorkruisen in stevige wandelpas) gebleven. Ik heb me hetn hele weekend tot het pokeren beperkt aangezien ge hier zelf kunt bepalen hoeveel ge inzet en dus niet teveel kunt verliezen. En wonder boven wonder de menzen rond mijn tafel zo'n 600 dollar lichter gemaakt. Dit smaakt zoveel beter als er zo'n paar typische gringo's tussenzitten die onmiddellijk beginnen van 'so you're from little Belgium' en na mijn eerste winst 'beginners luck, it won't last'. Vooral als juist die knullen veel te roekeloos inzetten en ik dan ook voornamelijk hun chips naar me toe geschoven kreeg na enkele van mijn beste spellekes.

Een kleine tip voor de 'would be' gokker. Laat de 'blackjack' tafels links liggen. Ik heb er iemand op 20 min 800 dollar zien verliezen en dit was zelfs niet een tafel met hoge inzetten. Volgens een vrij beschonken kenner die me perse wou uitleggen hoe het spel werkt wordt er op dit spel bijna nooit echt gewonnen door de spelers. Tenzij ge als ware mathematicus de kaarten begint te tellen. Hierover zijn er zelfs wat mythes in Vegas over groepen wiskundigen (en dergelijke) die wat casino's serieus wat miljoenen (inderdaad, miljoenen) lichter gemaakt hebben en daarna ook in serieuze problemen geraakt zijn met de vriendelijke eigenaren die natuurlijk niet tot de mafia behoren.

Een kleine tip voor de 'grote eters' (ik noem natuurlijk weer geen namen maar mensen met ene naam die klinkt als 'hert' of pakweg 'klank' (Bert en Frank dus) bijvoorbeeld), blijf weg van het buffet van de MGM (of eender welk casino in Vegas) als ge ooit deze stad zou aandoen.

Dit is in ware US stijl en ongelooflijk uitgebreid (nog nooit zo'n hoeveelheden eten bij mekaar gezien). Niet alles is even lekker maar kwa kwaliteit valt het best mee. En had ik al verteld dat het immens uitgebreid is.

De tweede dag gingen we na een korte stop in dit casino met een 'uilenthema' voor de befaamde 'chickenwings' (die inderdaad goed smaakten) naar de 'Luxor' om alweer te pokeren (dit casino is voor de pokerliefhebbers een aanrader omdat hier niet zoveel pro's zitten).

Ondertussen had ik al door dat ge voor uw drank niet moet betalen in de casino's (ze willen u daar dronken natuurlijk). Ondanks het feit dat ik daar die avond gretig gebruik gemaakt van heb ging ik toch weer met wat zakgeld naar huis. Dit in tegenstelling tot mijn collega die redelijk wat poen kwijtgeraakt was en toch wat groen lachte toen ik mijn winst liet zien.

De zondag was het de 'Superbowl' en daar kon ge dan ook echt niet omheen (overal en de hele tijd werd ge hier met uw neus op gedrukt). We hebben ons dan ook niet laten kennen in het evenement in een heuse sportsbar in de MGM gevolgd alhoewel zowel Walid als mezelf nikske van het spel snapten. Het (vreselijk slechte) bier (maar de prijs, zijnde het ronde getal van '0' euro per glas aangezien het casino betaalde (alweer) maakte veel goed) en de versnaperingen tesamen met de sfeer maakten van dit alles toch een leuke namiddag. Ook wat vriendelijke Amerikanen ontmoet die ons het spel (tevergeefs) probeerden uit te leggen.

Maandag was onze retourvlucht en ik heb de kans genomen om in de outlet-centers die ge daar hebt (goede merken aan spotgoedkope prijzen) het een en ander aan te kopen. Ik denk dat voor pakweg een jeans ge ongeveer de helft betaalde als voor hetzelfde merk in Mexico City.

Jammer genoeg kan ik niet terugkeren voor dit event, maar een nieuwe trip naar Vegas zit er zeker in.

Nog een niet zo'n geweldige foto van Casino New York New York (mijn fotokwaliteit zou toch moeten verbeteren in de komende maanden).

Dit was mijn eerste bezoek aan de USA en wat me opviel is dat de mensen hier in exact twee categorien te verdelen zijn. Onbeschoft en overvriendelijk. Met redelijk wat mensen in de tweede categorie viel het me beter mee dan ik verwacht had (alhoewel de eerste categorie toch als overwinnaar uit de telling kwam dus ik zou hier toch nooit willen wonen). Natuurlijk is Vegas niet representatief voor het hele land (in andere gebieden is het nog erger heb ik me laten vertellen).