Tiens, tiens..

Ik had een oud bericht dat ik nog niet gepost had vanwege het nog niet plaatsen van de foto's op mijne pc. Nu heb ik dat eindelijk gedaan en de post gemaakt en blijkbaar wordt de initiele datum waarin ge de post begonnen zijt aangehouden. Bij deze staat er dus een nieuwe post onder de post met mijn geweldig GPS machien waar ik trouwens erg tevreden van ben.

Tadzaam, aanschouw mijn onfeilbaar instrument om niet meer verloren te rijden

Ik heb vorige week ene GPS gekocht (na ongeveer 25 winkels af te lopen dan toch ene gevonden waar ze dit wonder ter techniek al verkopen). Het is hier nogal zeldzaam en het heeft me dus wat moeite gekost maar ik heb'em gevonden. Een dan nog op kosten van het werk of wat dacht ge (het is nogal risicovol om hier te fel verloren te rijden dus dat was toegelaten).

Ik ben tegenwoordig aan het proberen wat andere delen van de stad te zien in de weekends maar verloren rijden is hier zo gemakkellijk voor mij als het verorberen van 10 kebabkes in evenveel minuten voor Bert I. (reserve center van de B ploeg van Runkst met een meer dan gezonde appeteit voor diegenen die deze jongeman niet kennen).

Een tripke naar het een of ander plein/markt/kerkje/of andere bezienswaardigheid die ene Mexicaan zo'n 20 minuten rijden zou nemen draait bij mij soms uit op een vloek-zweet-in circelbewegingen rijdend avontuur van wel 2 uur. Bon, om eerlijk te zijn gebeurt dat niet soms maar af en toe wat vaker dan soms ('meestal' is het woord dat ge best in de mond neemt denk ik). Om de een of andere reden lijkt mijn bezienswaardigheid nooit zo de moeite na een dergelijke inspanning.

Eerder pogingen om wat locals in te schakelen als gids waren niet bepaald succesvol aangezien hier niemand de volledige stad kent (te groot daarvoor) en ge na een tijd het toch ook op uw zenuwen kunt krijgen na de zoveelste 'Maar ik dacht echt dat het hier naar links was' (terwijl we na afloop erachter kwamen dat we in het verkeerde deel van de stad waren en dus maar zo'n 25 km van ons doel).

Een GPS gaat me dus zekers soelaas brengen. Het is geen Mexicaans merk of zo wat me nog meer vertrouwen geeft. Tenzij 'Mio' of zoiets een Mexicaans merk is natuurlijk. Maar ik ben wat te lui om dit al internetsurfend uit te vissen.

Nu alleen dat ding nog in mijne auto 'installeren '(wat neerkomt op het apparaat tegen de ruit te plakken en in te pluggen in dat ding waar ge ook uw sigaretten mee kunt aansteken (hoe noemt ge zo iets)).

Dus binnen een maand of zo kan ik er waarschijnlijk mee aan de slag mezelf kennende.

Leadership seminar in Valle de Bravo

Een weekend of twee terug (vrijdag tem zondag) zijn we met het Maxxium de Mexico management team naar Valle de Bravo getrokken om er drie dagen om te kijken wat er nodig is om onze samenwerking te verbeteren en het profiel van elke manager onder de loep te nemen. Kortweg samengevat kwam dit neer op intensieve sessies feedback geven op mekaar (we moesten positief blijven) en zien waar iedereen in kon verbeteren.

Ik had het nog niet gepost omdat ik wat te lui was om het neer te pennen veronderstel ik.

Natuurlijk werd dit niet in Mexico City gedaan maar zijn we een leuke plek in Mexico gaan opzoeken hiervoor. Uiteindelijk viel de keuze op Valle de Bravo. Deze streek deed me erg aan Oostenrijk denken vreemd genoeg vanwege de dennenbossen en bergen

Zodra ge wat huizen en dergelijke kon zien was de 'Oostenrijk illusie' snel weer van de baan geveegd ( tenzij er in Oostenrijk streken zijn die er zo uit zien..).

Het hotel lag aan een groot meer en de kamers hadden natuurlijk weer een gigantische jacuzzi (meer een klein zwembad deze keer). Om de een of andere reden kiest onze general manager altijd hotels die tip top zijn MET een jacuzzi in de kamer.

Iedereen was wat sceptisch voor de aanvang van het weekend maar dit bleek achteraf echt een schot in de roos te zijn. Iedereen moest vooraf wat psychologische testen afleggen om ons profiel te bepalen en dit werd dan uitgelegd en besproken in team.

We moesten oefeningen doen in de trand van 'teken iets op een groot papier waarmee ge uzelf en waar ge naartoe wilt met uw leven/carriere kunt uitleggen aan de groep'. Dit leek me nogal onnozel maar de eerlijkheid van iedereen in uitleg en feedback van de groep deed me enkel door deze oefening toch de ogen openen over verschillende van onze managers die ik precies toch niet goed genoeg kende. Vooral de 'geef feedback in de vorm van sterke en zwakke punten' op elkaar waar de 'feedback ontvangende' op een stoeltje mocht gaan zitten terwijl iedereen errond ging zitten om feedback te geven was wel een ervaring. Mexicanen kunnen verfrissend direct zijn als ze moeten wat we verbaasde want ik had verdoken, met 100km omweg om iets te zeggen commentaren verwacht.

Volgens mijn psychologisch profiel ben ik precies niet een stereotype 'finance persoon' wat in de feedback van zowat alle collega's bevestigd werd. Voor mij een opkikker aangezien ik me niet bepaald zie als de finance director die alleen maar naar de cijfers kan kijken en ik ook dan niet mijn ganse carriere in de finance afdeling wil doorbrengen.

Op de terugweg hadden we (oftewel diegenen achter het stuur, aan mij lag hiet niet) een verkeerde weg gekozen. Ipv door de dennenbossen moesten we nu ene langere weg door kleine dorpjes nemen. Mijn collega's vonden het maar niks maar ik vond dat die dorpjes nu juist de Mexicaanse charme hadden die ik wel mis in Mexico City (ge kunt heel erg veel zeggen over Mexico City, maar als ge beweert dat het ook wel charmant is zou ge de bal toch wel behoorlijk misslaan).

Ene "echte". Jammer dat ik er geen betere foto van kon maken.


Het was een of ander dorpsfeest aan de gang, maar niemand wou stoppen dus enkel wat slecht gelukte foto's.





Op de weg tussen Toluca en Mexico City werd het terug even wat verwarrend voor diegenen die zich opgeofferd hadden om als chauffeur te dienen dit weekend. Normaal moet ge serieus zoeken in dit land om wegwijzers en dergelijke te vinden, maar blijkbaar is dat gebrek in 1 klap goed gemaakt door zo'n 30 wegwijzers te plaatsen tussen twee kruispunten op deze weg.

Ik denk dat er zelfs een paar tussen stonden die eigenlijk in Mexico City zelve hadden moeten staan. Maar er werd me verzekerd dat de wegwerkers verantwoordelijk voor het plaatsen van deze wegwijzers nu ook niet zo onverantwoordelijk zijn om die dingen om het eender waar te zetten (ge zou mij nochtans het tegendeel gemakkellijk kunnen wijsmaken).