Leadership seminar in Valle de Bravo

Een weekend of twee terug (vrijdag tem zondag) zijn we met het Maxxium de Mexico management team naar Valle de Bravo getrokken om er drie dagen om te kijken wat er nodig is om onze samenwerking te verbeteren en het profiel van elke manager onder de loep te nemen. Kortweg samengevat kwam dit neer op intensieve sessies feedback geven op mekaar (we moesten positief blijven) en zien waar iedereen in kon verbeteren.

Ik had het nog niet gepost omdat ik wat te lui was om het neer te pennen veronderstel ik.

Natuurlijk werd dit niet in Mexico City gedaan maar zijn we een leuke plek in Mexico gaan opzoeken hiervoor. Uiteindelijk viel de keuze op Valle de Bravo. Deze streek deed me erg aan Oostenrijk denken vreemd genoeg vanwege de dennenbossen en bergen

Zodra ge wat huizen en dergelijke kon zien was de 'Oostenrijk illusie' snel weer van de baan geveegd ( tenzij er in Oostenrijk streken zijn die er zo uit zien..).

Het hotel lag aan een groot meer en de kamers hadden natuurlijk weer een gigantische jacuzzi (meer een klein zwembad deze keer). Om de een of andere reden kiest onze general manager altijd hotels die tip top zijn MET een jacuzzi in de kamer.

Iedereen was wat sceptisch voor de aanvang van het weekend maar dit bleek achteraf echt een schot in de roos te zijn. Iedereen moest vooraf wat psychologische testen afleggen om ons profiel te bepalen en dit werd dan uitgelegd en besproken in team.

We moesten oefeningen doen in de trand van 'teken iets op een groot papier waarmee ge uzelf en waar ge naartoe wilt met uw leven/carriere kunt uitleggen aan de groep'. Dit leek me nogal onnozel maar de eerlijkheid van iedereen in uitleg en feedback van de groep deed me enkel door deze oefening toch de ogen openen over verschillende van onze managers die ik precies toch niet goed genoeg kende. Vooral de 'geef feedback in de vorm van sterke en zwakke punten' op elkaar waar de 'feedback ontvangende' op een stoeltje mocht gaan zitten terwijl iedereen errond ging zitten om feedback te geven was wel een ervaring. Mexicanen kunnen verfrissend direct zijn als ze moeten wat we verbaasde want ik had verdoken, met 100km omweg om iets te zeggen commentaren verwacht.

Volgens mijn psychologisch profiel ben ik precies niet een stereotype 'finance persoon' wat in de feedback van zowat alle collega's bevestigd werd. Voor mij een opkikker aangezien ik me niet bepaald zie als de finance director die alleen maar naar de cijfers kan kijken en ik ook dan niet mijn ganse carriere in de finance afdeling wil doorbrengen.

Op de terugweg hadden we (oftewel diegenen achter het stuur, aan mij lag hiet niet) een verkeerde weg gekozen. Ipv door de dennenbossen moesten we nu ene langere weg door kleine dorpjes nemen. Mijn collega's vonden het maar niks maar ik vond dat die dorpjes nu juist de Mexicaanse charme hadden die ik wel mis in Mexico City (ge kunt heel erg veel zeggen over Mexico City, maar als ge beweert dat het ook wel charmant is zou ge de bal toch wel behoorlijk misslaan).

Ene "echte". Jammer dat ik er geen betere foto van kon maken.


Het was een of ander dorpsfeest aan de gang, maar niemand wou stoppen dus enkel wat slecht gelukte foto's.





Op de weg tussen Toluca en Mexico City werd het terug even wat verwarrend voor diegenen die zich opgeofferd hadden om als chauffeur te dienen dit weekend. Normaal moet ge serieus zoeken in dit land om wegwijzers en dergelijke te vinden, maar blijkbaar is dat gebrek in 1 klap goed gemaakt door zo'n 30 wegwijzers te plaatsen tussen twee kruispunten op deze weg.

Ik denk dat er zelfs een paar tussen stonden die eigenlijk in Mexico City zelve hadden moeten staan. Maar er werd me verzekerd dat de wegwerkers verantwoordelijk voor het plaatsen van deze wegwijzers nu ook niet zo onverantwoordelijk zijn om die dingen om het eender waar te zetten (ge zou mij nochtans het tegendeel gemakkellijk kunnen wijsmaken).