Met de keesies op stap (en eens veel foto's genomen voor de verandering)

Ik had effe terug dus twee Hollanders op bezoek. Die mannen hebben een hele week doorgebracht in Mexico City (wat ik niemand kan aanraden) en het verlengde weekend zijn we de Bajio regio ingereden (wat wel een dikke aanrader is). Eigenlijk was het nog wel een fijn weekend. De hele week twee 'gasten' in je appartement hebben waarvan je er 1 nog nooit gezien had is ietsje minder aangezien ik wel op mijn privacy gesteld ben. Maar bon, we hebben het overleefd.

Na de verplichte tripjes naar San Angel, dowtown, de pyramiden net buiten de stad en het antropologisch museum weet ik eigenlijk niet wat ze voor de rest gedaan hebben hier want voor toeristen is er eigenlijk niet zoveel meer te doen.

In de Bajio regio zijn we gestopt in Tequisquiapan, Queretaro en San Miguel de Allende.

Tequisquiapan is een klein dorpje met een zeer mooi pleintje waar 's avonds de hele lokale bevolking rondjes loopt. Veel feesten konden we hier niet maar het was een mooi dorpje om een avond rond te hangen.

De dag er naar was het richting Queretaro. Dit is een aanrader voor iedereen die een Mexicaanse stad wil zien zonder het hectisch verkeer, onveilig gevoel en krottenwijken op plekken waar je het niet verwacht. Dit stadje (het oude centrum dan toch) is een mooi bewaard gebleven en is een aaneenschakeling van charmante pleintjes. Voor mij was het een rare ervaring om mee te maken dat men effectief mensen laat invoegen als je een straat inrijdt, men effectief stopt voor een rood licht en ik op een hele dag in Queretaro geen enkele keer iemand heb horen claxoneren uit frustratie. Dit is echt ondenkbaar in Mexico City.

Foto van mezelf met Bert en Fons (vonden ze een 'stoere' foto trouwens)

De laatste dag van het verlengde weekend hebben we in San Miguel de Allende doorgebracht. Dit is iets toeristischer (vooral wat Amerikanen gezien) maar toch een dikke aanrader. Het is eigenlijk een 'klein' stadje (relatief gezien voor ons want er zijn zo'n 300.000 inwoners wat hier dus 'klein' is) met smalle rustieke straatjes, een mooi plein en leuke restaurants.

Vreemd genoeg hebben we hier een immense wolkbreuk met hagelbuien meegemaakt (normaal zou het niet mogen regenen deze tijd van het jaar in deze streek).

Leuk in dit 'Mexico' (in tegenstelling tot het 'Mexico' dat je meemaakt in DF) is dat je hier mensen ziet die veel relaxter zijn. Toen we 's avonds op stap gingen zagen we een groepje Mariachi's spelen met een troep mensen er rond. Elk nummer werd door iedereen luidkeels meegezongen, er gingen wat flessen wijn rond en om de beurt danste er een koppeltje in het midden van de kring. Echt leuk om te zien en iets wat je in Mexico City niet rap zult meemaken (waarschijnlijk omdat 70% van de toeschouwers hun geld kwijt zouden zijn aan zakkenrollers en de andere 30% de zakkenrollers zouden zijn).

Marktje in San Miguel..

Natuurlijk moesten de Nederlanders een 'apart' souvenier kopen.