Guadalajara, La Perla Tapatia

Het was toch alweer een week of wat geleden dus het werd weer eens tijd voor de volgende roadtrip (oftwel zakenreis). Dit keer stond Guadalajara en Tequila op het menu. Vrijdag trokken we eerst met gids van Cuervo naar het dorpje Tequila. Tequila kan en mag slechts in bepaalde gebieden in Mexico gemaakt worden (een beetje zoals Cognac en Champagne enkel in een bepaalde streek in Frankrijk geproduceerd mag worden onder deze naam). In dit dorpje ligt ook de geboorteplaats van de oudste tequila zijnde Cuervo. Dit is het bedrijf waar we mee samenwerken in Mexico en tevens de grootste tequilaproducent ter wereld. Hun grootste concurrent, Sauza, maakt momenteel deel uit van de Maxxiumgroep via Jim Beam en wordt in elk land behalve in Mexico dan ook door Maxxium verdeeld (het is een rare wereld, die alcoholbusiness).

Tequila bleek een klein dorp te zijn waar iedereen eigen gebrouwen tequila verkoopt alsook, kleine tonnetjes om dit wondervocht in te bewaren en plastieken mariachi gitaren.

Het is omgeven door agave velden (de agave is familie van de lelie maar lijkt sterk op een cactus en is de plant die aan de basis ligt voor de destillatie van tequila), wat een prachtig uitzicht geeft als je door de streek rijdt.

We kregen eerst een uitleg van een 'Jimador' (de persoon die de velden en planten onderhoudt)hoe de planten jaar na jaar bijgesneden en verzorgd worden. Ze gebruiken hiervoor een stevige machete en een schop met onderaan een zeer scherp rond mes. Onze Jimador deed een plant per 10 seconden. Ik deed er ongeveer 5 minuten over (toch nog beter dan de oneindig minuten van onze ontrade manager die het helemaal niet klaar kreeg, de sukkelaar).

De bekendste Jimador van Mexico zo werd me verteld.

Daarna kregen we een uitleg in de 'Rojeña', de eerste distilerie van Cuervo over het distillatie proces en het verschil in het maken van tequila met 100% agavesuikers en tequila met 51% agave en 49% andere suikers (zijnde de brol die ge in margerita's kunt doen en die naar het buitenland verscheept wordt omdat iedereen buiten Mexico denkt dat ge tequila enkel in een shot met limoen en zout kunt drinken). Als ge als ene kenner wilt overkomen (goed opletten nu Frits) moet ge dus een fles 100% agave tequila in huis hebben en dan nog liefst een 'Reposado' (een paar maanden op vat gerijpt) of een 'Añejo' (een jaar tot drie jaar op vat gerijpt).

Deze laatsten zijn echt lekker en niet te vergelijken met wat de meesten onder jullie als tequila in gedachten hebben (en worden ook niet als een shot binnengegooid maar langzaamaan gedronken).

We mochten zelfs de 'Cava' betreden waar de 'Reserva de la Familia' bewaard wordt. Dit is een zeer speciale tequila met een beperkte oplage die bestaat uit gerijpte tequila en tequila van meer dan 25 jaar in een mix die geheim moest blijven en ik dus ook niet kan vermelden op deze blog (omdat ik het niet weet wel te verstaan). Deze tequila smaakt echt volledig anders dan de rest, meer zoals een cognac met tequila nasmaak. Echt lekker en aan 100 euro per fles ook behoorlijk duur. Elk jaar wordt een wedstrijd onder Mexicaanse kunstenaars gehouden om te kijken wie de speciale 'cask' waarin de fles verkocht wordt mag decoreren.

De collectie van de afgelopen jaren, elk jaar met een andere verpakking.

We mochten nog een vat met deze 'Reserva de la Familia' signeren en daarna was het terug richting Guadalajara voor de avond activiteiten.

Stel u de vreugde voor van diegene die uit dit vat mag drinken.....

Let vooral op de zeer stijlvolle haarnetjes die iedereen vergat uit te doen voor de groepsfoto.


Nog een snelle 'lunch' om 04.00 pm in de tuin van het buitenverblijf van de eigenaar van Cuervo.

Over de avondactiviteiten in Guadalajara kunnen we kort zijn, namelijk veel en erg lekker eten en veel en erg duur drinken. Guadalajara is de plaats waar we ongeveer 30% van onze cognac verkopen en dus erg de moeite om in te investeren (en om in op stap te gaan).

Ik had een meeting met het logistieke departement van Cuervo op´maandag en kon dus zondag de stad rustig verkennen. Na Mexico City is deze toch ook grote stad (zo'n 6 miljoen mensen) een verademing kwa rust. Vooral Tlaquepaque is een aanrader (als ge lokale kunst wilt kopen). Dit is een klein dorpje dat door de stad opgeslorpt werd een tijd geleden maar dat nog steeds zijn dorpse sfeer behouden heeft (een soortgelijke buurt vindt ge ook in Mexico City).