QBR (quarterly business review wil dat zeggen)

Afgelopen donderdag tem zondag dus weer hard zitten werken (dus ook in het weekend zoals ge ziet) tijdens onze QBR in Playa del Carmen.

Het schema zag er ongeveer zo uit:

Donderdag

12.10u aankomst in Cancun
13.10u aankomst in het hotel
14.00-18.00u relaxen in een van de sjiekste Spa's in de regio
18.00-19.00u hapje en drankje op het dakterras/restaurant van deze Spa
19.00-21.00u rusten in het hotel
21.00-23.00u diner in een restaurant
23.00-..... de beste on trade accounts (bars) bezoeken en onze merken uitchecken (lees: op stap gaan op kosten van het werk)

Vrijdag

10.00-11.00u ontbijt
11.00-14.30u presentaties over de cijfers en nieuwe plannen voor volgend jaar
14.30-16.00 lunch aan het strand
16.00-19.00 chillen op het strand
19.00-21.00 rusten in het hotel (of fitnissen)
21.00-23.00 diner in een alweer behoorlijk sjiek restaurant
23.00-..... de beste on trade accounts (clubs deze keer) bezoeken en onze merken uitchecken (lees: alweer op stap gaan op kosten van het werk)

Zaterdag

10.00-11.00u ontbijt
11.00-18.00u ronddobberen op ene enorme Catamaran, snorkelen en de hele dag genieten van het weer, lekkere hapjes en een volledig gestockeerde open bar
18.00-21.00u rust in het hotel (oftewel relaxen in de Jaccuzi op het dak van mijn bungalow)
21.00-23.00u diner
23.00-...... Wel ge kunt wel raden wat er op het menu stond veronderstel ik

Zondag

Uitrusten

15.00u terugkeer naar Mexico City (en terugkeer naar Zweden voor de Absolut collega's).

Hoe ik dit moordend tempo ga volhouden is me een raadsel. Sjance dat ik deze week weer op mijn gemak kan vechten en dreigen met ons audit team over het feit dat geen enkel cijfer uit het verleden ook maar op iets trekt en dat ik dat allemaal zo op een twee drie moet zien op te lossen.

Voor diegenen die deze kant van Mexico willen bezoeken kan ik aanraden niet naar Cancun te gaan en voor Playa del Carmen te kiezen als ge een mix van zeer mooie stranden, goed eten en een rijk nachtleven zoekt. Niet zoveel Amerikanen hier en alles is veel kleiner (geen immense hotels zoals in Cancun). Ook niet zo relaxt als andere bestemmingen in deze regio waar ge bijna alleen op het strand kunt liggen (Talum is bijvoorbeeld een aanrader op dit vlak) maar in deze dorpjes valt er 's avonds dan ook weer niet teveel te beleven.

Snorkelen was zeer leuk en ik wil zeker duiklessen gaan volgen om mijn duikbrevet te halen. En dan liefst serieus want er is me al aangeboden om dit op een namiddag te fixen (alles kan in Mexico).

De link naar mijn kamer(s) voor diegenen die willen zien in wat voor krot ze mij daar als Finance manager durven steken (of CFO van Maxxium de Mexico zoals ik door de Jim Beam mensen aangekondigd werd op de laatste meeting met hun (CFO met maar ene groep van 6 personen (direct) en 11 personen (indirect via Cuervo) onder u, ik begin me zowat als Arno Demulle te voelen (het kalf))).

http://reservation.condohotelsplayadelcarmen.com/
Ik zat in condo 202 (met drie slaapkamers, toch wat teveel van het goede vond ik).

Het bezoek aan de Spa was voor mij de eerste keer dat ik zoiets deed en dit was een dikke aanrader. Ge kunt zeggen wat ge wilt maar toen ze ons kwamen halen voor de massages was ik toch blij dat de paar dikke Mexicaanse mannen naar mijn collega's gingen (die kunnen dan wel even goed zijn, echt aangenaam lijkt het me toch niet.

Ons 'condohotel'..

Met zijn allen uitgeput van het harde werk op de luchthaven van Cancun.

Foto's van de daguitstap met de Catamaran volgen later als ik deze van mijn Zweedse collega's gekregen heb (ik had mijne camera niet bij die dag namelijk). UPDATE: bij deze dus wat foto's van onze Catamaran toen..

Bach in Mexico

Afgelopen zondag op de valreep nog een ticket voor de Mattheuspassie van Bach (JS that is) kunnen bemachtigen. Dit zou doorgaan in de 'Sala Nezahualcóyotl' (leuke naam als ge de weg ernaar moet vragen, vooral leuk voor de personen aan wie ge het vraagt die hier nikske te beschaamd zijn om eerst eens hartelijk te lachen met uw uitspraak om dan te zeggen dat ze het niet weten) op de campus terreinen van de UNAM. Dit is de grootste universiteit van Mexico en tevens grootste universtiteit van Latijns Amerika zo is me verteld. Ik had achteraf spijt dat ik mijn fotomachien niet bijhad want er staan redelijk wat gebouwen die visueel de moeite zijn op deze campus. Trouwens, als ze hier het woord 'groot' gebruiken dan is dat ook 'wel 20 minuten verloren rijden op de campus en bijna te laat zijn voor het concert terwijl ik zo goed op tijd vertrokken was' groot.

Deze 'Sala Nezahualcóyotl' bleek trouwens kwa accoustiek in inrichting dik de moeite te zijn. Het concert was volledig uitverkocht en het publiek bleek voornamelijk te bestaan uit jonge mensen (leeftijdscategorie 20-35, vergeleken met een Bach concert in Belgie is dat eigenlijk piepjong). Ik dacht nog dat velen niet wisten wat te verwachten maar bleek uiteindelijk de bal hier stevig mis te slaan (later hierover meer). Iedereen zat trouwens in normale plunje in tegenstelling tot het meer 'opgeklede' karakter van Europese klassieke concerten. Naast me zat een volledige familie in 'jogging' kleren (gaande van knalrood tot fluo roze) waardoor ik nog meer spijt had dat ik mijne camera niet bijhad. Dit is eigenlijk hoe het hoort, kom voor de muziek en laat het gehele uiterlijk vertoon achterwege (een kwaal die bij zowel klassieke als rock-ea. concerten bij ons toch stevig speelt).

Ik moet zeggen dat de erg Latijns Amerikaanse sfeer me hier in Mexico erg aanstaan maar als ge zo ene concertzaal binnenwandelt en vooral als het orkest de eerste noten aanvangt krijg ik toch het gevoel dat ik vooral dit soort dingen toch erg mis hier.

Wat me verbaasde was de beleefdheid van het publiek tijdens het concert (iets waar Mexicanen doorgaands niet erg in uitmunten). Hiermee bedoel ik dat als er iemand bijv. eens moest hoesten ze dit niet zoals ik in Belgie gewoon ben luidruchig en vooral bijzonder frequent deden maar zowaar met een zakdoekje voor de mond om de mensen rondom hen niet te zeer te storen. De wonderen zijn de wereld niet uit. Als er iemand dit eens kan uitleggen aan de gekostumeerde sjieke heren aan de aanvang bij een concert bij ons zou dat vele muziekliefhebbers uiterst plezieren.

Ik bleek dus ook helemaal mis te zijn met mijn opvatting dat velen niet zouden weten dat dit niet een normaal klassiek concert zou zijn maar 2.5 uur van de betere 'kerkmuziek'. Nog voor de laatste noot uitgestorven was sprongen er complete rijen toeschouwers recht voor het begin van wat het meest enthousiaste applaus is dat ik ooit op een klassiek concert heb meegemaakt (met roepen en tieren op zijn Mexicaans). Die jonge gasten van het St. Thomas Church Choir wisten niet wat ze meemaakten.

Dik de moeite dus alhoewel het gezelschap waarmee ik naar het concert gegaan ben het toch 'ietske minder' vond maar dat ga ik na een paar uur puur muziekgenot me niet aan het hart laten komen natuurlijk.

Ik had al iets vermeld over luierikken en Mexico niet?

Wel vanaf deze week heb ik eindelijk een 'meid' (Christina, 46 jaar jong en met een stevaste blik van 'wat ene rommel hier, hoe ga ik dat allemaal opgeruimd krijgen' in haar ogen (zelfs als alles toch netjes is al zeg ik het zelf)) gevonden die door iedereen aangeraden werd en nu elke week een paar dagen mijn appartement gaat onderhouden en boodschappen doen en koken als ik er geen zin in heb.

Dat is toch echt wel handig om 's avonds thuis te komen en uw appartement kraaknet aan te treffen, de kleren gewassen, gestreken en netjes opgehangen,de afwas gedaan en de boodschappen keurig gerangschikt in de keukenkasten.

Ik had een manier om mijn kleren te rangschikken en telkens ze de gewassen en gestreken hemden en dergelijke in mijn kleerkastkamer (of hoe noemt ge zoiets?) gehangen had moest ik wel dit terug rangschikken zodat alles niet door mekaar zou hangen. Tot Christina mijn hele kleerkast dan maar ge-herrangschikt heeft en ik dus nu dit ook niet meer moet doen (en terug herschikken is niet aan de orde, voornamelijk omdat haar methode eigenlijk veel beter is).

Enig probleem is dat ik vanalles niet meer vind wat meestal het geval is als iemand anders uw spullen opruimt en als ik het dan gevonden heb wat ik zocht en gewoon op tafel laat liggen is het de avond erop weer een zoektocht van jewelste want dat wordt dan weer op een geheel andere plek 'verborgen' natuurlijk (ik denk dat er een boodschap in de zin van ' laat niks zomaar op tafel rondslingeren' verborgen zit in deze werkwijze maar ben er nog niet zeker van).

Vlamingen en Keesies op de buis.

Jaja, het was een verrassing voor me maar er is redelijk wat van onze filmindustrie te bekijken hier in Mexico. Zo was er vorige week Pauline & Paulette op een zowaar Mexicaans filmkanaal en blijkbaar wordt hier ook de 'Matroushka's' uitgezonden. Ze zitten hier al aan episode 10 dus ik ga die reeks voor de derde keer missen (eerste keer op Canal+, tweede keer op VTM (of was het Ka2) en dus nu in Mexico). Die reeks moet toch de moeite geweest zijn dus als ik die in een ander land nog eens tegenkom ga ik toch proberen te kijken.

Ook heb ik al redelijk wat Hollandse films zien passeren (zonder er naar te kijken want toegegeven, echt goei films hebben ze daar de laatste jaren toch niet gemaakt (een beetje zoals in Vlaanderen eerlijk gezegd).

Nog vreemder was het feit dat sommige van die films geeneens ondertitels hebben. Er is hier een 'internationaal' filmkanaal waar ge dus zoals de naam aangeeft films van over de hele wereld kunt zien in de originele taal en zonder ondertitels. Lijkt me een vreemd concept want dan kunt ge dus maar af en toe effectief naar dit kanaal kijken (ge kunt wel kijken naar een Koreaanse film natuurlijk maar verstaan doet ge er niet veel van).

Nu moet ik wel toegeven dat ik de laatste dagen in de avond vooral TV kijk. Na een hele tijd nauwelijks tv gekeken te hebben is zo een 270+ kanalen pakket met massa's films en nog meer massa's sport toch verleidelijk. Sjance dat er weer wat weekends uit de stad op het menu staan want het is natuurlijk niet de bedoeling om hier de hele tijd voor de kijkbuis te hangen.

Update op die 'yihaa pepers enz' post

Voor eenieder die ooit een kleine ronde oranje peper tegenkomt die verdacht veel lijkt op de 'habañera peper' (foto voeg ik morgen of zo wel toe) kan ik alleen maar zeggen 'Oppassen geblazen'.

Ik had dus ene hoop verschillende pepers gekocht en er al veel van geprobeerd maar deze oranje peper dus nog niet tot gisteren. Ik besliste gelukkig van om te beginnen er maar 1 te gebruiken in mijn stoofpotje. Dat ding heeft zwarte zaden als ge het opensnijdt, als er wat vocht op uw handen komt voelt dat 'niet al te prettig' aan en als ge het begint te stoven veroorzaakte de damp die uit de pan komt serieuze irritatie aan uw keel (tot in uw longen zodat ge de hele tijd staat te hoesten). Nu had dat een teken aan de wand moeten zijn maar ik heb toch de stoofpot afgemaakt en 'proberen' opeten. Miljaarde dat is pikante boel. Zo erg dat ik de hele avond een brandende mond had (tot ik een paar uur later ging slapen zelfs) en ik vandaag mijn lenzen niet kon inzetten aangezien wat van het pikante op mijn vingers naar mijn lenzen was getransfereerd en deze aldus brandend aanvoelden. En dat terwijl ik die pepers nauwelijks aangeraakt had (pepers snij ik altijd in stukjes met vork en mes zonder mijn handen te gebruiken na een nogal vervelend incident hiermee in het verleden).

Aan Niels die altijd beweert dat het allemaal niet pikant genoeg is kan ik alleen maar aanbevelen van mijn waarschuwing in de wind te slaan en tenminste 3 van die jongens in de pot te gooien als ge ze kunt vinden. Gelieve wel foto's te nemen van hoe ge eruit ziet na het eten of nog liever te wachten tot ik nog eens in het land ben om dit alles uit te proberen (ik mag graag eens lachen uit leedvermaak namelijk).