Monday, June 25, 2007

Eindelijk heb ik die mannen van Sears Mexico eens liggen.

Toen ik mijn electrische apparaten gekocht heb (nu alweer zo'n vier maanden geleden) bij Sears, die me aangeraden werden door iedereen vanwege goeie prijs en goeie service, heb ik bij elk en dan ook elk apparaat langer moeten wachten dan me verteld was (steeds zo'n drie tot vier weken langer) en installatie van wasser en droger waren een ramp.

Groot was dan ook mijn vreugde toen ik afgelopen vrijdag een pakket toegestuurd kreeg van Sears. Hierin zat namelijk de DVD die als promotie gratis bij mijne frigo geleverd had moeten worden (was een actie met LG producten). Initieel zat die er dus niet bij en het heeft me maar 4 maanden gekost om van Sears gedaan te krijgen om me die DVD te sturen. Ik dacht dat het waarschijnlijk maar ene brol dvd zou zijn maar het was het principe dat telde voor me en het plezier dat ge hier soms toch kunt hebben in het discusieren met die mannen en hun slappe excuses en verzinsels te aanhoren over het feit waarom ze alweer niet kunnen doen wat ze voor de tiende keer beloofd hadden.

Nu blijkt dat ze zowaar een verkeerd machien gestuurd hebben. In plaats van ene DVD van twee keer niks heb ik nu een behoorlijk goed machien (niet het allerbeste model maar toch) waar ge zowat alle types DVD (zowel Europese als Amerikaanse DVD's) op kunt afspelen en er zitten zelfs wat boxen en zo ene subwoofer en whatnot bij. Natuurlijk waren ze voor ene keer bijzonder snel om te reageren dat ze een verkeerd apparaat gestuurd hebben en of ik dat kon terugsturen zodat ze me de juiste zodat bezorgen.

'Ik weet van niks en ge moogt me best nog ene opsturen maar ik stuur zeker nikske terug aangezien ik vooral van nikske weet' was daarop mijn (even snel) antwoord.

Nu is dat niet zo duur zo ene DVD maar het voelt toch eens goed die oplichters van Sears eens goed liggen gehad te hebben.

Monday, June 11, 2007

Trip naar de tweede Spaans-sprekende stad in de wereld.

De eerste is Mexico City, de tweede is Los Angeles natuurlijk.
De bedoeling was eigenlijk om in de grens met de States na te gaan wat de illegale parallel trade is en waar er flessen van welke markten te vinden zijn. Dit soort informatie is belangrijk voor ons aangezien er hier veel illegaal geimporteerde flessen in de Mexicaanse markt verkocht worden. Vooral in Tijuana komt dit veel voor dus we zouden een paar dagen naar San Diego gaan om dan aan de kant van de USA en de Mexicaanse kant de bordershops alsook de meest populaire bars en disco's de checken. Allemaal heel normaal en deel van de job.

Tot ik te zien kreeg dat onze general manager hier een reis naar LA geboekt had en we naar San Diego (2 uur rijden) zouden rijden en vandaar naar Tijuana. Nu is San Diego wel wat saai dus naar LA gaan was nog wel uit te leggen (kwestie van werk te mixen met wat plezier).

Uiteindelijk bleek dat we hier zouden verblijven (van donderdag tem zondag):



Yep, we zaten in een 5 sterren hotel in Beverly Hills.

Wel wat raar en misschien toch ergens een heel klein beetje extravagant maar ik heb het budget ervoor dus heb maar alle facturen getekend zonder morren.


Hummer limousines, porches, Mercedes,.... Overal waar ge keek in Beverly Hills reden deze auto's voorbij. Op 1 namiddag hebben we dan ook toch zo'n 8 Bently's en 6 Maybach's geteld (ik had in mijn gans leven voor deze trip nog niet zoveel van deze auto's gezien).

In principe hebben we eigenlijk maar anderhalve dag aan de grens doorgebracht. De rest hebben we aan shopping (het was het begin van de Sales periode in de toch al goedkope USA (als het op kleren en dergelijk aankomt dan toch)) gedaan, wat rondgehangen op Santa Monica beach en gaan eten in het meest trendy Chinese en de dag erna Japanse restaurant van Beverly Hills. Zowaar wat celebreties gezien waar ik de naam niet van wist aangezien ik niet goed ben hierin maar in 'Katana' (Japans restaurant) zaten we naast wat mensen van de cast van 'Entourage'. Dure clubs ook verdikke. Dit was de eerste keer in mijn leven dat ik een fooi van 350 dollar op onze rekening (20% is zowat vereist in dit soort plekken) moest ondertekenen (er is een 1 fles per 2 mannen minimum in dit soort clubs en we moesten dan ook 3 flessen bestellen om binnen te geraken). En een fles Absolut hebt ge daar niet onder de de 500 dollar.




Santa Monica beach, niet het sjiekste maar het dichtste bij ons hotel.

Ik heb hier ook ineens de unieke situatie meegemaakt van het gaan van een van de sjiekste buurten in de eerste wereld naar een van de 'mindere' steden in de derde wereld.

Het oversteken van de grens met Mexico was ook een hele ervaring. In deze regio (Tijuana) kan je best al wandelend de grens oversteken. Om in Mexico te geraken is er geen enkele controle, om terug in de States te geraken checken ze je paspoort wel maar het is toch de gemakkelijkste manier om de USA binnen te komen heb ik de indruk.

De grens Mexico-USA.

Mijne baas en ik op de brug tussen Mexico en de States (waar het altijd druk is).

Tijuana was zoals verwacht nogal een 'sleeze town'. Overal dronken Amerikanen, louche bars, enz... Onze taxichauffeur bleef maar aandringen om ons naar de 'red district' te brengen en kon maar niet begrijpen waarom 6 mannen naar Tijuana kwamen zonder deze wijk te bezoeken. Hij was zelfs zo koppig dat'em eerst de clubs waar we onze producten verkopen (via Cuervo) en die we moesten zien niet kende en ons dan ook niet naar daar kon brengen (die mannen krijgen natuurlijk een comissie van de stripbars). Toen we hem duidelijk gemaakt hadden dat'em ons best naar de bestemming die we voor ogen hadden kon brengen of hij zou gene ene peso ontvangen werd zijn geheugen terug opgefrist.


Senor Frogs, zo'n bar voor Amerikanen waar er constant zo ene 'typische Mexicaan' (in de ogen van de gringo's dan toch) met snor, hoed en wat flessen tequila aan zijne riem u shots tequila opdringt. Dit is een keten in de toeristische plekken in Mexico waar we behoorlijk wat Absolut verkopen. Nu blijkt wel dat het voornamelijk illegaal geimporteerd product is dus er is werk aan de winkel voor ons.

Niet onverwacht hebben we flessen Remy cognac gevonden die geimporteerd werden door Remy de Mexico (een bedrijf dat niet eens bestaat), flessen Jim Beam met valse labels, flessen Absolut die via China het land zijn binnengekomen....

De terug weg naar de US was niet zonder problemen. We geraakten initieel gemakkellijk door de grenscontrole maar op de een of andere manier geraakten mijne baas, een Mexicaanse collega en mezelf wat afgezonderd van de groep. Al babbelend wandelden we over de brug vlak na de grens, gingen met de trap naar onder, namen de linkse (ipv rechtse) afslag en 5 minuten later stonden we zonder het eerst te beseffen terug in Mexico (geen controles om Mexico in te geraken zoals ik al zei). De douane officieren aan de kant van de USA vonden het toch wat vreemd om ons na 5 minuten al terug te zien en nu werden we dan ook serieus gecontroleerd.


De muur die ze gaan uitbreiden tussen Mexico en de States. Er loopt een hoop bewaking rond en om de 20 meter of zo hangen er camera's.

Al met al een trip die serieus de moeite waard was. Ik heb toch mijne baas aangeraden dit soort high profile trips te beperken aangezien ik het vermoeden heb dat we niet verondersteld zijn in 5 sterren hotels in Beverly hills te blijven op kosten van het werk.

Monday, June 04, 2007

Toch ook wat afzien af en toe

Naast al de leuke reisjes (en er komen er weer een paar aan) is het hier toch af en toe ook frusterend om uw werk gedaan te krijgen (zie internetconnectie en aanverwanten rant een tijdje terug). Mijn internet is na 4 weken terug in orde. Maar enkel omdat ik gezegd heb dat ik mijn contract ging opzeggen en ineens ook ging kijken naar een betere service verlener op het werk. Waarna ik een telefoontje kreeg met 'geef ons nog een kans'

Dit wil zeggen in Mexico dat ze voor de eerste keer serieus naar uw situatie gaan kijken en 1 van de misschien 10 bekwame mensen (van de 25.000) uit het bedrijf op uw zaak gaan zetten. Ik kreeg zowaar diezelfde avond een telefoontje van Telmex en iemand liet me exact dezelfde dingen doen als ik voorheen gevraagd was (configuratie en dergelijke). Nu werkte het ineens en toen ik vroeg hoe dit kon zei dieje knuppel doodleuk 'er was iets mis in uw configuratie aan onze kant, ik heb dat aangepast en nu moest het wel werken'. Toen ik vroeg hoelang hij daar mee bezig geweest was kwam het antwoord niet onverwacht 'zo'n 20 minuten'. Bon, ze zijn er dan toch mee eens bij Telmex dat ik die maand terug krijg (dus een maand gratis) en een maand gratis er bovenop.

Deze ochtend heb ik dan nog eens aan den lijve mogen meemaken wat Mexicaanse bureacratie wel wil zeggen.

Ik heb 5 uur in 'La Hacienda' doorgebracht (de Mexicaanse instantie die zorgt voor zowat alle officiele papieren die ge hier moet hebben (en dat zijn er veel)). Dit om een extra machtiging voor het plaatsen van handtekening en dergelijke te bekomen. Ik heb er zo al drie dus waar deze voor nodig was is me nog steeds niet duidelijk. Na ongeveer 7 keer (zonder overdrijven) hetzelfde document getekend te hebben (de vorige 6 keer hadden ze steeds een foutje gemaakt en de eerste 5 keer steeds een ander foutje tot ze de 6e keer het eerste foutje weer herhaalden en ik me toch effe echt kwaad moest maken) kon ik dan toch naar de dame verantwoordelijk voor dit document. Daar bleek dat onze vorige finance director nog steeds in hun systeem stond en dat het zeker 15 dagen zou duren voor ze die eruit konden krijgen en of ik dan nog eens kon terug komen. Op de vraag waarom ze gedurende de 7 maanden dat die vent niet meer voor Maxxium werkt die niet uit het systeem gehaald hadden konden ze niet antwoorden. Op de vraag waarom ze dit niet konden doorgeven tijdens de 5 uur dat ik daar heb zitten wachten hadden ze nu ook niet bepaald een antwoord waar ik mee kon leven.

Binnen 15 dagen moet ik dus dit spelleke herhalen maar dan ga ik toch de manager spelen en een accountant of iemand anders die voor me werkt daar een paar uur gaan laten wachten en pas als het bijna mijn beurt is vragen me te bellen zodat ik dan netjes kan aanschuiven ne snel weer buiten kan zijn.

Zoals ge ziet kan het hier dus toch ook redelijk frustrerend zijn om dingen gedaan te krijgen. En dan heb ik het nog niet gehad over de strijd met twee banken hier waar ik onze rekeningen wil sluiten (en die om de een of andere reden dit niet aanvaarden en dan nog eens denken dat ik hiermee akkoord ga).

Bon, alle problemen gaan binnenkort weer effe aan de kant geschoven worden want deze donderdag gaan we naar LA. Eigenlijk om de grens tussen San Diego en Tijuane te checken ivm parallel product maar om de een of andere reden zitten we ook twee dagen in LA. Niet dat ik hierover moeilijk doe of zo..